غربالگری

از دانشنامه کارآفرینی
(تغییرمسیر از Screening)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

Screening

/ˈskriːnɪŋ/

غربالگری به استراتژی ای گفته می شود که برای مقابله با انتخاب نامطلوب با فیلتر کردن اطلاعات نادرست مورد استفاده قرار می گیرد. غربالگری در بازارهای نوین و مدرن، زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که محصولات، در بازار برای درک یک مصرف کننده معمولی پیچیده می شوند و نیاز به تصمیم گیری در مصرف کننده ایجاد می شود.

برای نمونه، در صنعت خودرو، خریداران غیر متخصص در ارزیابی نوع اتومبیلی که می خواهند خریداری کنند، به اطلاعات ارائه شده توسط فروشنده اعتماد می کنند. از آنجا که فروشنده متخصص اطلاعات بیشتری نسبت به خریدار دارد، ممکن است اطلاعات نادرستی در مورد کالایی ارائه دهد تا خریدار را متقاعد کند که آن کالا را به جای کالای دیگر خریداری کند. غربالگری در زمینه های مختلفی مانند بیمه ، بازارهای کار و مدیریت استفاده می شود ، جایی که مشکل اطلاعات نامتقارن وجود دارد.[۱]

اطلاعات نامتقارن زمانی وجود دارد که یک طرف در یک معامله اطلاعات بهتری نسبت به طرف دیگر داشته باشد.


اطلاعات نامتقارن

اطلاعات نامتقارن زمانی وجود دارد که یک طرف در یک معامله اطلاعات بهتری نسبت به طرف دیگر داشته باشد. در صنایع خاص، برخی از طرف های معامله ملزم به دانستن بیشتر از سایر طرف های معامله مشابه هستند.

به عنوان مثال ، در معامله، فروشندگان ملزم به داشتن اطلاعات بیشتری نسبت به خریداران هستند. غربالگری زمانی استفاده می شود که اطلاعات نامتقارن به دلیل عدم تعادل اطلاعات ممکن است منجر به خطر اخلاقی یا انتخاب نامطلوب شود. مفاهیم زیر توضیح داده شده است:

خطر اخلاقی

خطر اخلاقی زمانی اتفاق می افتد که یک طرف رفتار خود را به گونه ای تغییر دهد که باعث آسیب به طرف دیگر شود. در صنعت بیمه معمول است كه یكی از طرفین رفتارهای پرخطر را انجام می دهد زیرا آنها پوشش بیمه ای را خریداری كرده اند و در صورت خسارت دارایی بیمه شده یا حادثه ای جبران می شود.

شخص بیمه شده بدون اطلاع بیمه گر رفتار پرخطر انجام می دهد. شرکت بیمه می تواند با غربالگری آنها هنگام ثبت نام ، چنین مشتریانی را شناسایی کند تا افرادی که سابقه چنین رفتارهای پرخطری را دارند ، کنار گذاشته شوند.

انتخاب نامطلوب

انتخاب نامطلوب زمانی اتفاق می افتد که طرفین معامله بتوانند از دانش خود در مورد یک محصول برای به حداکثر رساندن نتایج خود استفاده کنند. برخلاف خطرات اخلاقی ، انتخاب نامطلوب قبل از انعقاد توافق طرفین اتفاق می افتد.


به عنوان مثال ، در معامله فروش ، خریدار اطلاعات کمتری دارد و بنابراین ، قیمت کمتری را برای کالا ارائه می دهد و فروشنده در ازای آن کالاهای با کیفیت پایین تری را ارائه می دهد که برابر با قیمت پیشنهادی خریدار است. غربالگری می تواند به خریدار کمک کند تا اطلاعات بیشتری در مورد محصول بدست آورد و از این رو از قیمت مناسب کالا و نحوه تمایز بین کالای با کیفیت و کالای بی کیفیت آگاهی داشته باشد.

تکنیک های غربالگری مورد استفاده در بازار کار

چندین روش وجود دارد که کارفرمایان برای حل مشکل اطلاعات نامتقارن در بین داوطلبان مصاحبه استفاده می کنند. این تکنیک ها عبارتند از:

آزمون های استعداد

آزمون های استعداد یكی از رایج ترین روش های غربالگری است كه كارفرمایان برای انتخاب داوطلبان با كیفیت بالا از بین افراد متقاضی كار مورد استفاده قرار می دهند. آزمونهای استعداد معمولاً به صورت آزمونهای تخصصی است که برای آزمایش بهره وری و دانش آنها از موضوعات خاص استفاده می شود.

کیفیت کالج یا دانشگاه

کارفرمایان، بر اساس دانشگاه محل تحصیل افراد متقاضی کار، اقدام به غربالگری آنها می کنند. آنها فرض می کنند که کالج ها و دانشگاه های سطح بالا، داوطلبانی با کیفیت بالا تولید می کنند.

معدل و نمره

کارفرمایان همچنین می توانند از میانگین نمرات کسب شده طی سالهای گذرانده در مدرسه برای غربالگری کارکنان استفاده کنند.

تکنیک های غربالگری در صنعت بیمه

اطلاعات نامتقارن در صنعت بیمه نیز وجود دارد و اغلب منجر به خطرات اخلاقی در بین بیمه شدگان می شود. برخی از تکنیک های شرکت های بیمه شامل موارد زیر است:

ثبت تاریخی

بیمه گذاران برای تعیین سطح ریسک آنها و احتمال انجام رفتارهای پرخطر در آینده، به رفتار گذشته مشتریان بیمه آن نگاه می کنند. به عنوان مثال، اگر مشتری در گذشته سابقه چندین تصادف رانندگی داشته باشد، احتمال این وجود دارد که مشتری در آینده نیز درگیر تصادف شود. این شرکت بیمه را از میزان ریسکی که با ارائه پوشش بیمه به مشتری پرخطر تحت خطر قرار می دهد، آگاه می کند.

وضعیت سلامتی

هنگام ارائه پوشش بیمه عمر به مشتری ، بیمه گر علاقمند است از وضعیت سلامتی مشتری و نوع بیماری های فرد آگاه شود. مشتریانی که به بیماری های فانی یا سایر بیماری های طولانی مدت مبتلا هستند معمولاً به عنوان گروه های خطرناک دسته بندی می شوند و بنابراین در مقایسه با مشتریانی که سابقه بیماری ندارند ، حق بیمه متفاوتی دریافت می شود.

مشخصات دموگرافیک

یکی دیگر از مواردی که شرکت های بیمه مورد توجه قرار می دهند ، بررسی مشخصات دموگرافیک مشتریان جدید آن است. هنگام فروش بیمه اتومبیل ، مشتریان جوانتر در براکت 13 تا 20 ساله در مقایسه با مشتریان در سن 40 تا 50 سال ، خطرناک محسوب می شوند. از طرف دیگر ، مشتریان مسن بالاتر از 60 سال در مقایسه با مشتریان جوان 30 تا 40 ساله در بیمه زندگی ، خطرناک تلقی می شوند.[۲]