نسل اول

First Generation

/fɜːst ˌʤɛnəˈreɪʃən/

این نسل عموماً با مؤلفه «دارایی واقعی» و مجاورت با مؤسسات پژوهشی یا محیط‌های فنی دانشگاهی مشخص می‌شوند. مراکز رشد این نسل با مجموعه‌های جدید ساختمانی، نظیر پارک‌های علم و فناوری یا قطب‌های فناوری یا با واگذاری ساختمان‌های متروک و رها شده (نظیر مجتمع‌های صنعتی) ایجاد می‌شوند. مؤلفه «دارایی واقعی» اغلب حاکی از سرمایه‌گذاری دولتی قابل ملاحظه است که گاه برنامه‌های نوآوری، اشتغال‌زایی و توسعه اقتصادی ملی یا محلی از آن حمایت به عمل می‌آورند. یکی از چالش‌های عمده این مراکز، که همواره نیازمند سرمایه‌گذاری ثابت می‌باشند، این است که چرخه عمر توسعه‌ای طولانی دارند و از سرمایه‌گذاری ناکافی و مکانیزم‌های موجود برای فارغ‌التحصیلی شرکت‌ها آسیب می‌بیند. متداول‌ترین «عوامل موفقیت» این سامانه‌ها به ظرفیت آن‌ها در تمرکز بر ایجاد مخاطرات جدید تا مدیریت دارایی واقعی، اداره و کنترل مدیریت کارآفرینی و بازاریابی راهبردی محور بستگی دارد.